O Sołectwie

Wieś sołecka położona w odległości 7 km na północ od Kórnika, nad Średzką Strugą.

 Była własnością szlachecką. Najstarsza o niej wzmianka pochodzi z 1396 roku.  W 1563 roku było już we wsi 14 łanów osiadłych i 3 łany wolne; istniała również karczma. W 1577 roku dziedziczył Robakowo Stanisław Górka, ostatni z rodu. W 1580 roku ilość łanów osiadłych zmniejszyła się do ośmiu, a opustoszałych do dwóch. Mieszkał tu natomiast krawiec. 
W 1610 roku Andrzej Czarnkowski, któremu przypadł na skutek działów rodzinnych Kórnik i okoliczne wsie, sprzedał te dobra Zygmuntowi Grudzińskiemu, wojewodzie kaliskiemu. W 1638 roku ustanowił on specjalny fundusz dla ubogich, także tych z Robakowa. 

W 1676 roku Andrzej Karol Grudziński sprzedał klucz kórnicki Zygmuntowi Działyńskiemu. W drugiej połowie XVIII stulecia Teofila z Działyńskich Szołdrska Potulicka przeprowadziła oczynszowanie wsi. Odtąd każdy gospodarz płacić miał jej - raz w roku - 120 tynfów czynszu z jednej włóki. Wolno też było gospodarzom wybrać z własnego grona sołtysa. Przed jego chatą ustawiony miał być gąsior przypominający mieszkańcom o zachowaniu należnego posłuszeństwa. Oczynszowanie dawało chłopom swobodę w dysponowaniu ziemią, choć w przypadku sprzedaży należało powiadomić o tym dwór i uzyskać jego aprobatę. 

W 1773 roku Teofila Potulicka sprzedała Kazimierzowi Gielniakowi i jego sukcesorom karczmę znajdującą się w Robakowie. Nowy właściciel zobowiązany został do sprawiedliwej  i ciągłej sprzedaży piwa i gorzałki, oraz śledzi i soli,  jak też  wypiekania chleba. 

W 1775 roku na sejmie w Warszawie powołano specjalną komisję, której zadaniem było dokonać rozgraniczenia wsi Gądki (należącej do Franciszka Skaławskiego), oraz  Skrzynki  i Robakowo Teofili Potulickiej. W ten sposób usiłowano zażegnać toczący się od pewnego czasu spór o granice pomiędzy właścicielami poszczególnymi posiadłości. 

Pod koniec XIX wieku było tu 29 domów i 236 mieszkańców; w tym 230 katolików i 6 ewangelików. W 1905 roku liczba mieszkańców wzrosła do 320; było 301 katolików i 19 ewangelików. Wszyscy Polacy mieszkający wówczas w wiosce (298) byli katolikami. W drugiej połowie XIX wieku wybudowano w Robakowie szkołę, w której uczyły się miejscowe dzieci. Tradycje współczesnej szkoły sięgają zatem tamtych czasów.

Obecnie na terenie Robakowa funkcjonują dwa sołectwa – Robakowo Wieś i Robakowo Osiedle. Sołectwo o powierzchni 682 ha  zamieszkane jest przez 1546 osób (bardzo znaczący wzrost liczby ludności)). Jest to najgęściej zaludniony fragment gminy. W strukturze użytkowania dominują grunty rolnicze oraz tereny zabudowane.